در حال حاضر يكي از شايع ترين مراجعات درمانگاهي ارتوپدي، تروماهاي مستقيم و غيرمستقيم به زانو بوده كه به پارگي ليگامان صليبي قدامي (ACL) منجر مي شوند . با توجه به ميانگين سني پايين جمعيت ايران و اشتياق جمعيت جوان به ورزش هايي از قبيل فوتبال و همچنين تصادفات رانندگي، فراواني پارگي ليگامان صليبي قدامي قابل توجه مي باشد. هرچند كه برآوردي از اين بيماران در ايران وجود ندارد وليكن بيان مي شود كه در آمريكا سالانه 200000 پارگي رباط صليبي قدامي به وقوع پيوسته و سالانه حدود 100000 عمل جراحي بازسازي ليگامان صليبي قدامي انجام مي شود. تا به حال براي بازسازي ليگامان صليبي قدامي روش هاي متعددي پيشنهاد گرديده است كه در آن ها گرافت ليگاماني با روش هاي مختلفي فيكس گرديده اند. اندوباتون در بازسازي آرتروسكوپيك ليگامان صليبي قدامي به صورت فراوان استفاده مي شود. اندوباتون، ايمپلنتي است كه براي تثبيت تاندون استخوان به كار مي رود. از آن در درجه اول براي استخوان فمور در بازسازي ليگامان صليبي استفاده مي شود. همچنين اين وسيله مي تواند براي گرافت اتولوگ مانند همسترينگ پارگي ديستال تاندون عضله دو سر (تاندون عضله دو سر بازو پاره شده) مورد استفاده قرار گيرد. در اين ميان استفاده از موادي كه موجب افزايش سرعت جوش خوردگي، نمايش سير بهبودي و همچنين باعث افزايش رشد سلولي شود اجتناب ناپذير به نظر مي رسد. موادي كه امروزه در كاربردهاي ارتوپدي و در شكستگي هاي استخوان هاي مختلف براي ايمپلنت گذاري به كار مي روند، معمولاً از فلزات بوده و در بين فلزات، تيتانيوم و فولاد زنگ نزن سهم عمده اي را به خود اختصاص داده اند. با پيشرفت ها و مطالعاتي كه در سال هاي اخير در ارتباط با پليمرها از خانواده PAEK صورت گرفته به خواص و ويژگي هاي منحصربه فرد آن پي برده شده است. اين ماده اخيراً به عنوان جايگزيني براي ايمپلنت هاي فلزي به دليل زيست سازگاري مناسب و مدول الاستيك نزديك به استخوان، استحكام بالا و چگالي پايين مورد مطالعات باليني قرار گرفته است. پلي آريل اتر كتون(PAEK) كاربرد بسيار وسيعي در ساخت ايمپلنت هاي ارتوپدي و جمجمه اي دارد. مزايايي از قبيل راحتي ساخت و توليد اشكال مختلف، راحتي انجام عمليات ثانويه روي آن، هزينه پايين و قابليت دسترسي به خواص فيزيكي و مكانيكي مطلوب، اين پليمر را براي ساخت ايمپلنت هاي استخواني كاربردي تر نموده است. خصوصيات مطلوب اين پليمر، زيست سازگاري، قابليت سترون كردن، داشتن خواص فيزيكي و مكانيكي مناسب و قابليت ساخت و توليد راحت و چگالي پايين مي باشد. در اين پروژه اندوباتون پليمري ساخته شد و خواص و پارامترهاي آن با اندوباتون تيتانيومي موجود در بازار مقايسه گرديد.